သူမနာမည္က မႏု။လူတကာက မႏုအရႈးလိုေခၚၾကတယ္။
ရႈးေနလို႔ပါ။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့မိဘကိုေစာ္ကားမိလို႔ပါ။
တစ္ခ်ိ္န္တုန္းက မႏုသည္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာကိုေနႏိုင္တယ္။အသက္အားျဖင့္၃၀၀န္းက်င့္ေပါ့။တီဗြီ၊ေအာက္စက္၊ နဲေနႏိုင္တယ္။
ၿပီးေတာ့လက္အရမ္းဖြာတယ္။အမ်ိဳးေတြသူမအိမ္မွာဘာပဲ
စားလာစား၊ လာယူလာယူ ေပးလိုက္တယ္။အင္းခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနႏိုင္ေတာ့ဘ၀င္ျမင့္ခ်င္တာေပါ့ေနာ္။
တစ္ေန႔ေတာ့မႏုႏွင့္မႏုအေမေဒၚထား၀င္းနဲ႔တို႔က ကေလးကိစၥႏွင့္စကားအေျခအတင္မ်ားၾကပါေလေရာ့။မ်ားရင္းမ်ားရင္း္ေျခေတြလက္လည္းပါကုန္တယ္။
ေဒၚထား၀င္းကသူ႔သမီးမႏုကုိပါးရိုက္လိုက္ေလရာမႏုက"ဟင္ ငါကိုရိုက္ရမလားဆိုၿပီး အေမကို
နပန္း၀င္လံုးပါေလေရာ့။ထမီေတာင္တစ္ကြင္းလံုးကၽြတ္ေအာင္အေမ
ႏွင့္သမီးလမ္းေပၚမွာနပန္းလံုးေနၾကတယ္။မႏုကအေမကိုပါးရိုက္၊နားရိုက္။အေမကလည္း ဟမ္ ငါကိုလုပ္ရမွာလားဆို ျပန္ရုိက္ႏွင့္။အို.. ရႈပ္ရွက္ခပ္ေနၾကပါပဲ။ေနာက္ဆံုးမႏုေယာက်ာၤး၊ရပ္လူႀကီး ၊ ရြာလူႀကီးတို႔ခြဲေပးလိုက္ရတယ္။အင္း…ဒါကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးအေမႏွင့္သမီးစကားမေျပာၾကဘူ။အင္းတစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့မႏုတဲ့ဘ၀က
ခ်မ္းခ်မ္းတဲ့ေနက သိသိသာသာကိုစီးပြားေရးထိုးက်သြားပါတယ္။ေနာက္ဆံုးအိမ္မဲ့ရာမဲ့
ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။ဘယ္လိုလုပ္ျပီးျဖစ္သြားတာေတာင္မသိဘူး။ျပီးေတာ့ အိမ္နီးနားခ်င္းနဲလည္းေစာင္းေျမာင္းေျပာဆုိရာ
ေနၿပီးေတာရန့္ျဖစ္ၾကေသးတယ္။ရန္ျဖစ္ရင္းအိမ္နီးနားခ်င္းကလည္းမေက်နပ္လို႔ဆို
ၿပီး အိမ္ေပၚကို ခဲႏွင့္ပစ္လိုက္တာ မႏုေခါင္းကိုသြားထိၿပီးမွန္ဗီရိုကိုသြားထိတယ္။အင္း..ဒါနဲပဲဦးေႏွာက္ထိၿပီးမႏုေခါင္းကသိပ္မမွန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ေနာက္ပိုင္းစီးပြာေရးလည္းက်လာ
ေတာ့စိတ္လည္းမမွန္ေတာ့ဘူး။ျပည့္တန္ဆာဘ၀ေတာင္ေရာက္လွနီး
ပါးေတာင္စိတ္ေတာင္မမွန္ေတာ့ဘူး။မႏုမွာလည္းအိမ္ေထာင္ႏွင့္ေလ။
ကေလးကေလးေယာက္။တစ္ေယာက္ကေမြးၿပီးဆံုးသြားေတာ့သံုး
ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။မႏုရဲ႕အႀကီးဆံုးးသားကလည္းျပန္ခံေျပာ။ေျပာမရဆိုမရျဖစ္ေနတယ္။စိတ္လည္းမမွန္ေတာ့ရပ္ကြက္မွာေအာ္က်ယ္ေအာ္
က်ယ္ႏွင့္ေလွ်ာက္ေအာ္။ရန္လိုက္ျဖစ္ေနေတာ့ ၾကာေတာ့ပတ္၀န္းက်င္ကလည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဒီမွာမေနခိုင္း ၊ ဟိုမွာမေနခိုင္းႏွင့္။ယခုလက္ဆက္ေတာ့မႏုဘ၀ ဟာသားသမီးသံုးေယာက္ႏွင့္ဘယ္မွာေနရာမွာမွန္းလည္းမသိ။ေနစရာမရွိ
ေတာ့ မိုးျမင္ေလျမင္ ၾကယ္ျမင္ လျမင္ ၊ အကာအရံမရွိ မွာယခုလက္ရွိေနရပါတယ္။သူ႔ေယာက်ာၤးကေတာ့ေစ်းဖိုးေတာ့ေပးေနပါတယ္။တစ္ခါတုန္းကလည္းတိုင္စီီဌားၿပီးေငြမေပးပဲႏွင့္ဆင္းသြားထိေတာင္ဦးေႏွာက္မေကာင္းေတာ့
ဘူး။သူသားသမီးေတြလည္း လမ္းမွာျဖစ္သလိုျဖစ္ေနၿပီး အနာေတြမ်ားလာတာေပါ့။မႏုဘ၀ဟာအလြန္ဆိုးရြားလွပါတယ္ .ျဖစ္သလိုအိပ္၊ျဖစ္သလိုစားေနရတယ္။အိပ္ယာေတာင္ဘယ္မွာအိပ္ရမွန္းေတာင္မသိဘူး။အင္း .မႏုဟာမိဘကိုေစာ္ကားလို႔ဒီလိုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။က်ေတာ္လည္းစိတ္မ
မေကာင္းပါဘူး။ မိမိျပဳသည့္ကံကိုယ္ထံျပန္ေရာက္လာတတ္သည္ဟုစကားပံုေတာင္ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား။မႏုဘ၀ေနာက္ဘ၀ဆက္တိုင္းဆက္တိုင္း ဒီလိုမျဖစ္ပါေစႏွင့္လုို႔က်ေတာ္ဆုေတာင္းရင္း…………………………
ရႈးေနလို႔ပါ။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့မိဘကိုေစာ္ကားမိလို႔ပါ။
တစ္ခ်ိ္န္တုန္းက မႏုသည္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာကိုေနႏိုင္တယ္။အသက္အားျဖင့္၃၀၀န္းက်င့္ေပါ့။တီဗြီ၊ေအာက္စက္၊ နဲေနႏိုင္တယ္။
ၿပီးေတာ့လက္အရမ္းဖြာတယ္။အမ်ိဳးေတြသူမအိမ္မွာဘာပဲ
စားလာစား၊ လာယူလာယူ ေပးလိုက္တယ္။အင္းခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနႏိုင္ေတာ့ဘ၀င္ျမင့္ခ်င္တာေပါ့ေနာ္။
တစ္ေန႔ေတာ့မႏုႏွင့္မႏုအေမေဒၚထား၀င္းနဲ႔တို႔က ကေလးကိစၥႏွင့္စကားအေျခအတင္မ်ားၾကပါေလေရာ့။မ်ားရင္းမ်ားရင္း္ေျခေတြလက္လည္းပါကုန္တယ္။
ေဒၚထား၀င္းကသူ႔သမီးမႏုကုိပါးရိုက္လိုက္ေလရာမႏုက"ဟင္ ငါကိုရိုက္ရမလားဆိုၿပီး အေမကို
နပန္း၀င္လံုးပါေလေရာ့။ထမီေတာင္တစ္ကြင္းလံုးကၽြတ္ေအာင္အေမ
ႏွင့္သမီးလမ္းေပၚမွာနပန္းလံုးေနၾကတယ္။မႏုကအေမကိုပါးရိုက္၊နားရိုက္။အေမကလည္း ဟမ္ ငါကိုလုပ္ရမွာလားဆို ျပန္ရုိက္ႏွင့္။အို.. ရႈပ္ရွက္ခပ္ေနၾကပါပဲ။ေနာက္ဆံုးမႏုေယာက်ာၤး၊ရပ္လူႀကီး ၊ ရြာလူႀကီးတို႔ခြဲေပးလိုက္ရတယ္။အင္း…ဒါကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးအေမႏွင့္သမီးစကားမေျပာၾကဘူ။အင္းတစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့မႏုတဲ့ဘ၀က
ခ်မ္းခ်မ္းတဲ့ေနက သိသိသာသာကိုစီးပြားေရးထိုးက်သြားပါတယ္။ေနာက္ဆံုးအိမ္မဲ့ရာမဲ့
ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။ဘယ္လိုလုပ္ျပီးျဖစ္သြားတာေတာင္မသိဘူး။ျပီးေတာ့ အိမ္နီးနားခ်င္းနဲလည္းေစာင္းေျမာင္းေျပာဆုိရာ
ေနၿပီးေတာရန့္ျဖစ္ၾကေသးတယ္။ရန္ျဖစ္ရင္းအိမ္နီးနားခ်င္းကလည္းမေက်နပ္လို႔ဆို
ၿပီး အိမ္ေပၚကို ခဲႏွင့္ပစ္လိုက္တာ မႏုေခါင္းကိုသြားထိၿပီးမွန္ဗီရိုကိုသြားထိတယ္။အင္း..ဒါနဲပဲဦးေႏွာက္ထိၿပီးမႏုေခါင္းကသိပ္မမွန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ေနာက္ပိုင္းစီးပြာေရးလည္းက်လာ
ေတာ့စိတ္လည္းမမွန္ေတာ့ဘူး။ျပည့္တန္ဆာဘ၀ေတာင္ေရာက္လွနီး
ပါးေတာင္စိတ္ေတာင္မမွန္ေတာ့ဘူး။မႏုမွာလည္းအိမ္ေထာင္ႏွင့္ေလ။
ကေလးကေလးေယာက္။တစ္ေယာက္ကေမြးၿပီးဆံုးသြားေတာ့သံုး
ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။မႏုရဲ႕အႀကီးဆံုးးသားကလည္းျပန္ခံေျပာ။ေျပာမရဆိုမရျဖစ္ေနတယ္။စိတ္လည္းမမွန္ေတာ့ရပ္ကြက္မွာေအာ္က်ယ္ေအာ္
က်ယ္ႏွင့္ေလွ်ာက္ေအာ္။ရန္လိုက္ျဖစ္ေနေတာ့ ၾကာေတာ့ပတ္၀န္းက်င္ကလည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဒီမွာမေနခိုင္း ၊ ဟိုမွာမေနခိုင္းႏွင့္။ယခုလက္ဆက္ေတာ့မႏုဘ၀ ဟာသားသမီးသံုးေယာက္ႏွင့္ဘယ္မွာေနရာမွာမွန္းလည္းမသိ။ေနစရာမရွိ
ေတာ့ မိုးျမင္ေလျမင္ ၾကယ္ျမင္ လျမင္ ၊ အကာအရံမရွိ မွာယခုလက္ရွိေနရပါတယ္။သူ႔ေယာက်ာၤးကေတာ့ေစ်းဖိုးေတာ့ေပးေနပါတယ္။တစ္ခါတုန္းကလည္းတိုင္စီီဌားၿပီးေငြမေပးပဲႏွင့္ဆင္းသြားထိေတာင္ဦးေႏွာက္မေကာင္းေတာ့
ဘူး။သူသားသမီးေတြလည္း လမ္းမွာျဖစ္သလိုျဖစ္ေနၿပီး အနာေတြမ်ားလာတာေပါ့။မႏုဘ၀ဟာအလြန္ဆိုးရြားလွပါတယ္ .ျဖစ္သလိုအိပ္၊ျဖစ္သလိုစားေနရတယ္။အိပ္ယာေတာင္ဘယ္မွာအိပ္ရမွန္းေတာင္မသိဘူး။အင္း .မႏုဟာမိဘကိုေစာ္ကားလို႔ဒီလိုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။က်ေတာ္လည္းစိတ္မ
မေကာင္းပါဘူး။ မိမိျပဳသည့္ကံကိုယ္ထံျပန္ေရာက္လာတတ္သည္ဟုစကားပံုေတာင္ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား။မႏုဘ၀ေနာက္ဘ၀ဆက္တိုင္းဆက္တိုင္း ဒီလိုမျဖစ္ပါေစႏွင့္လုို႔က်ေတာ္ဆုေတာင္းရင္း…………………………
No comments:
Post a Comment