မႏုႆတၱ ၊ ဒုလႅဘ ၊ မရမ်ားလွျပီ။
အရေတာ္လွ၊ သည္ဘ၀၊ လွလွက်င့္ထိုက္ျပီ။
ၾကံဳၾကိဳက္ေတာ္စြာ ၊ သာသနာ၊ ေရာင္၀ါထြန္းလွျပီ။
သတိရရ ၊ျမတ္ပုည ၊ ျပဳၾကေကာင္းသင့္ျပ။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ၊နက္ျဖန္ေရြ႕ ၊ မေမ့ေကာင္းသင့္ျပီ။
ငါ့ကိုယ္ငါ့သား၊ငါ့မယား ၊ ထင္မွားလွေလျပီ။
ထင္မွားတတ္စြာ ၊သကၠာယာ ၊ မစာၧကင္းလွျပီ။
ငါးခုႏၶာ၊ ရုပ္နမ္မွာ ၊မွန္စြာမွတ္သင့္ျပီ။
သမၼသန ၊ ဥာဏ္အစ ၊ ထင္ၾကသင့္္ေလျပီ။
နင္ျဖစ္နင္ကိုယ့္ ၊ဆံုးမဆုိ ၊ နင့္ကိုယ့္အမႈသည္
ႏွလံုးဖံုဖံု ၊ ထံုတံုတံု ၊နင္ပံုေၾကာ့ၾကမ္းသည္။
နင္ႏွင့္နင္ဟန္ ၊စီရင္ဖန္ ၊အမွန္ျဖစ္ေတာ့သည္။
ယခုနင္ကိုယ့္ ၊ နင္အလို ၊ ဘယ္လိုျပည့္စံုသည္။
အလိုမလိုက္၊သည္အမိုက္ ၊ ပယ္ထိုက္သင့္လွျပီ။
မပယ္မခ်ိဳး ၊ဆင္ကန္းတိုး ၊ ဟုတ္ႏိုးထင္လွျပီ။
No comments:
Post a Comment