ဓမၼ၏ပင္ကိုယ္သတၱိ

ဓမၼသည္ေရႏွင့္သေဘာျခင္းအလြန္နီးစပ္၏
ေရကိုလူူေတြအားလံုးေန႔စဥ္ေသာက္သံုးေနသည္၏
ေရကိုသံုးစြဲသည့္အခါ
(က)-ပုဂၢဳိလ္မေရြး
လူမ်ိဳးမေရြး ၊ ဘာသာမေရြး ၊ အသက္အရြယ္မေရြး ၊ အေခ်ာအလွမေရြး ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသားမေရြး၊အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး ပဳဂၢဳိလ္တိုင္းသံုးစြဲႏိုင္သည္။
(ခ)- ေနရာမေရြး
ႏိုင္ငံေတြ၊ျမိဳ႕ေတြ ၊ ရြာေတြ ၊အိမ္တြင္ ၊ မေရြးဘဲသံုးစြဲႏိုင္ၾကသည္။
(ဂ)-အခ်ိန္မေရြး
နံနက္။ေနလယ္၊ ည(သို႔ ) ေန႔ ၊ ရက္ ၊လ၊ႏွစ္ အခ်ိန္မေရြးဘဲ သံုးစြဲႏိုင္သည္။ သံုးစြဲသူတိုင္းအတြက္လည္း
(၁)ေရငတ္ကိုေျပေစသည္။
(၂)အသက္ကိုဆက္လက္ရွင္သန္ၾကီးထြားေစသည္။
(၃)ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးကိုသန္႔ရွင္းျပီးၾကည္လင္ေစသည္။
(၄)ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးကိုေအးျမေစသည္။
ထိုအခ်က္တို႔မွာ ေရ၏ပင္ကုိယ္သတၱိပင္ျဖစ္သည္။ေရကဲ့သို႔ပင္ဓမၼသည္လည္းမည့္သည့္ပုဂၢိဳလ္အတြက္မဆို၊မည့္
သည့္ေနရာမဆို ၊မည့္သည့္အခ်ိန္မွာမဆို က်င့္သံုးႏိုင္ပါသည္။
က်င့္သံုးသည့္ပုဂိၢဳလ္တိုင္းတြင္လည္းေရမွရသည့္အက်ိဳးအျမတ္ကဲ့သို႔-
(၁)ကာမရာဂတြင္အာသာငမ္းငမး္တပ္မက္မႈကိုေျပေစႏုိင္သည္။
(၂)ကုသို္လ္ေကာင္းမႈႈမ်ားကိုတိုးတက္ၾကီးပြားေစျပီးဆက္လက္၍ရွင္သန္ၾကီးထြားေစသည္။
(၃)၀ိသုဒိၢျဖစ္ျပီးၾကည္လင္ရွင္းသန္႔ေစသည္။
(၄)ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးေအးျမေစသည့္အျပင္ျငိမ္းခ်မ္းမႈရျပီးအဆံုးမွာနိဗ္ဗန္တိုင္ေအာင္မ်က္ေမွာင္ျပဳႏိုင္သည္။
သို႔ေသာ္ေရႏွင့္ဓမၼကြာျခားမႈတစ္ခုမွာေရသည္ယခုေလာကီဘ၀တစ္ခုအတြက္သာလွ်င္ဓတစ္ေန႔တစ္ဘ၀အတြက္သာအက်ိဳးျပဳေပးျပီး၊ဓမၼမွာေလာကီအက်ိဳးသာမက၊ေလာကုတၱရာတစ္သံသရာလံုးအတြက္အက်ိဳးျပဳမႈမ်ားေပးျပီးအဆံုး
မွျမတ္နိဗ္ဗန္တိုင္အျငိမ္းဓာတ္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္သည့္ထူးျခားခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။
ေရသည္သံုးစြဲသူတို႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္၊ျပဳျပင္စီ၇င္ေပးမႈအေပၚမႈတည္ျပီးအခါးဓာတ္ႏွင့္ေရကိုေရာလွ်င္အခ်ိဳရည္ျဖစ္သြားကာအရက္ဓာတ္ႏွင့္ေရကိုေရာလွ်င္အရက္ရည္ျဖစ္သြားသည္။ထိုသိုေျပာင္းလည္းသြားရျခင္းကေရ၏ပင္ကိုယ္
သတၱိမရွိျခင္းေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲသံုးစြဲသူတို႔၏ျပဳျပင္စီရင္မႈပေယာဂေၾကာင့္သာလွ်င္ျဖစ္ေၾကာင္းသိသာလွသည္။ဓမၼ
သည္လည္းထိုနည္းတိုင္းပင္
ဓမၼကိုက်င့္သံုးသူတို႔၏အားနည္းခ်က္ ၊နားလည္မႈလြဲမွားျခင္းႏွင့္အခ်ိဳ႔ေသာခုတံုးလုပ္သည့္ပုဂၢိဳလ္တို႔၏မတရားလြန္က်ဳးေသာတစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္မႈမ်ားႏွင့္
မိမိအက်ိဳးအတြက္လြန္ကဲစြာသံုးစြဲမႈ ၊မရိုးေသာမႈမ်ားေၾကာင့္ဓမၼ၏ပင္ကိုယ္သတၱိမ်ားမွာ ဖံုးကြယ္ထားမႈခံရျပီး ၊ဓမၼ၏ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္တို႔သည္လည္းမထင္ရွားမေပၚလြင္ဘဲႏွင့္ဖံုးကြယ္ထားျခင္းခံေနရသည္ကိုေတြ႔ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ယေန႔ေခတ္မွာ ကမၻာေပၚရွိလူသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတို႔သည္ဓမၼကိုမိမိတို႔ႏွင့္မဆိုင္သလိုျမင္လာၾက
ျပီး ၊ဓမၼ၏ျမင့္ျမတ္္လွေသာအက်င့္ျမတ္တရား မ်ားကိုက်င့္သံုးျမတ္ႏိုးသူမ်ားရွားပါးလာခဲ့ရသည္။ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာဓမၼ
ႏွင့္ပတ္သက္ျပီးဦးေဆာင္ေနသည့္ပုဂၢိဳလ္၏အားနည္းခ်က္မ်ား၊ပေယာဂမ်ားေၾကာင့္သာျဖစ္သည္ကိုသတိျပဳေစခ်င္ပါသည္။
အမွန္တကယ္တြင္ဓမၼအစစ္၏တန္ဖိုး၊ ဓမၼအစစ္၏ပင္ကိုယ္သတၱိမ်ားမွာ မည္သည္႔ပုဂၢိဳလ္အတြက္မဆို သံုးစြဲႏိုင္ျပီး ၊အထက္ပါအက်ိဳးတရားေလးပါးကိုရရွိေစသည့္အတြက္
(၁) ဓမၼသည္သစၥ၀ါဒျဖစ္သည္။သစၥ၀ါဒဆိုသည္မွာစၾကာ၀ဋာအနႏၱထာ၀ရမွန္ကန္သည့္အမွန္တရား(universal law,universal Truth , noble Truth )ျဖစ္သည္။
(၂)ဓမၼသည္၀ိဘဇ္ဇ၀ါဒျဖစ္သည္။မည့္သည့္ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ၊လႊမ္းမိုးမႈမပါဘဲမိမိကိုယ္တိုင္လြတ္လပ္စြာေလ့လာႏိုင္သည္။ေ၀ဖန္ႏိုင္သည့္ ၊ဆံုးျဖတ္ႏိုင္သည္။မည့္သည့္အခ်ိန္မဆိုက်င့္သံုးႏိုင္သည့္၀ါဒျဖစ္သည္။
(၃) ဓမၼသည္သိပ္ပံနည္းက်လွေသာ၀ါဒျဖစ္သည္။
A. practical system(လက္ေတြ႔ျပည့္စံုေသာစနစ္)
B.Ethical system ( ကိုယ့္က်င့္တရားျပည့္စံုေသာစနစ္)
C.Spiritual system ( စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာျပည့္စံုေသာစနစ္)
D.philosophical ( အေတြးေခၚပိုင္းဆိုင္ရာျပည့္စံုေသာစနစ္)
(၄)ဓမၼကိုက်င့္သံုးလွ်င္အေကာင္းႏွင့္အအဆိုးကိုတိက်ေသခ်ာစြာျဖင့္ခဲြဲျခားပိုင္ျခားျပီးသိျမင္ႏုိင္ပါသည္။ယေန႔ေခတတ္အေတာ္္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ ဓမၼကိုက်င့္သံုးသူရွားပါးလာသည့္ႏွင့္အိပ္မည္၊ စားမည္ ၊ ကာမမီွ၀ဲမည္ဆိုသည့္လူအေတာ္ေတာ္မ်ားရွိျပီး ၊ ထိုလူမ်ားမွာတိရစာၧန္မ်ားႏွင့္နီးစပ္လာသည္ကိုေတြ႔ရွိရျပီးအေကာင္းႏွင့္အဆိုးကိုခြဲျခားႏိုင္သူရွားပါးလာသည္ကိုေတြ႔ရွိရပါသည္။
ထိုအေကာင္းတရား ၊အဆိုးတရားမ်ားကိုဓမၼက်င့္သံုးေသာပုဂၢိဳလ္တိုင္းေသခ်ာခြဲျခားျပီးသိျမင္ၾကမွာျဖစ္သည္။
ဤေနရာမွာအေကာင္းသံုးမ်ိဳးႏွင့္အဆိုးသံုးမ်ိဳးကုိတင္ျပလိုပါသည္။
အေကာင္းသံုးမ်ိဳးမွာ
(၁) အမ်ားအက်ိဳးရွိမိမိလည္းအက်ိဳးရွိ
(၂)အမ်ားအက်ိိဳးရွိမိမိဘာမွမျဖစ္
(၃)အမ်ားဘာမွမျဖစ္မိမိအက်ိဳးရွိ
ထိုအေကာင္းတရားသံုးမ်ိဳးကိုဓမၼက်င့္သံုးသူတိုင္းအျမဲတမ္းေဆာင္ျပီးက်င့္သံုးၾကသည္။
အဆိုးတရားသံုးမ်ိဳးမွာ
(၁)အမ်ားထိခိုက္မိမိမွာလည္းထိခိုက္
(၂) အမ်ားထိခိုက္မိမိဘာမွမျဖစ္
(၃)အမ်ားဘာမွမျဖစ္မိမိထိုခိုက္
ဓမၼက်င့္သံုးသူတိုင္းထိုအဆိုးတရားသံုးမ်ိဳးကိုေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ၾကမွာျဖစ္သည္။အေကာင္းအဆိုးကိုတိက်ေသခ်စြာခြဲ
ျခားသိျမင္လာႏိုင္ရန္ဓမၼကိုက်င့္ၾကံအားထတ္မွသာလွ်င္သိျမင္ႏိုင္မည္။
သို႔ေသာ္အေကာင္းတကာ့အေကာင္းဆံုး၏အထြဋ္အထိပ္အေကာင္းဆံုးသည္မိမိလည္းအက်ိဳးရွိ ၊ အမ်ားလည္းအက်ိဳးရွိ ၊ေလာ္ကီသာမက ေလာကုတၱရာနိဗ္ဗာန္သို႔တိုင္မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသာ္ပုဂၢိဳလ္သည္သာလွ်င္ျမင့္ျမတ္အထြဋ္အထိပ္
ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္။
ဤအခ်က္မ်ားမွာ ဓမၼ၏ပင္ကိုယ္သတၱိရဲ႕အက်ိဳးျပဳမႈကိုတင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။